piątek, 25 marca 2016

Abaddon

Motto: Jeżeli nie dasz sobie skoczyć do gardła, zyskasz szacunek na jaki zasługujesz.
Imię: Owa istota podczas swego niezmiernie długiego żywota nazwana została niezliczenie wiele razy. Tak naprawdę nie posiada imienia, lecz jedynie rolę, którą musi pełnić do końca świata. Jej rolą jest odprowadzanie niegodziwych dusz do Piekła. Imię, które jednak najbardziej przypadło do gustu temu sworzeniu to Abaddon Daemon von Devil. W świecie ludzi przedstawia się jako Alexander Skills.
Pseudonim: Jeżeli się go nie obawiasz, możesz nazwać go Devil. Jednak w większości przypadków kończy się natychmiastową śmiercią. Jedynym dopuszczalnym przez niego pseudonimem jest Death, co oznacza Śmierć, a skrótem od jego imienia - Abaddon.
Płeć: Basior
Wiek: Nigdy nie przyszło mu na myśl liczenie jego wieku. Nie oznacza to, że nie posiada rozumu. Posiada. W Piekle nie mał nawet chwili wytchnienia. Jego życie opierało się wyłącznie na sprowadzaniu dusz przed oblicze Lucyfera. Zastanawiając się jednak na tym, nie został stworzony dawno. Żyje prawdopodobnie od kilkuset lat, lecz bliższy wiek nie jest nikomu znany. Czy jest nieśmiertelny? Nie. Dlaczego więc, przeżył już tyle czasu? Większość demonów żyje przez bardzo długi okres czasu. Prawdopodobnie najstarszy ze wszystkich demonów został powołany do życia na początku stworzenia wrzechświata. Jednakowoż mogą to być zwykłe brednie. Jeśli nikt nie zabije Abaddon'a przypuszczalnie umrze z przyczyn naturalnych w wieku kilku milonów lat. Nie uniknie jednak pytań od strony ziemskich wilków. Załóżmy więc, że stąpa po ziemi od 6 lat. Sześć lat przeżytych dla wilka żyjącego na wolności jest dość długim okresem, w którym można zdobyć życiowe doświadczenie oraz mądrość. Prawdopodobnie przez swój wiek będzie szanowany wśród "pobratymców". W przeliczeniu na lata ludzkie jego "wymyślony" wiek wynosi około 45 lat. Jednak jako człowiek wygląda na zaledwie 20 lat. Dlaczego tak się dzieje? Przyczyniła się do tego wieczna młodość. Już do końca życia w ludzkiej postaci będzie wyglądał, jak dwudziestolatek.
Charakter: Na pierwszy rzut oka stworzenie to może wydać się bezwzględnym drapieżnikiem powołanym do życia wyłącznie do jednej czynności, a mianowicie do zabijania. Stwierdzenie to jest całkowitą prawdą będącą odwzorowaniem osobowości opisywanego tutaj osobnika. Postaram się jednak przedstawić go nieco bliżej, posługując się jego imieniem. Abaddon Daemon von Devil jest profesjonalnym mordercą oraz łowcą. Nie można nazwać go wilkiem opanowanym bądź zrównoważonym. Ma w sobie coś z szaleńca. Prawdopodobnie powiązane jest to z ciężką przeszłością, w którą mieli ingerencję jego ojciec, dwóch braci oraz ludzie. Aczkolwiek na swój sposób jest inteligentny. Jest również silny psychicznie. Należy również do wilków niezwykle bystrych oraz spostrzegawczych. Nic nie jest w stanie umknąć przed jego wzrokiem. Jego śmiech jest przeszywający i może doprowadzić do szaleństwa. Zabijanie traktuje jako zabawę zarezerwowaną wyłącznie dla niego, lecz może z czasem przestanie w ten sposób traktować odbieranie innym życia. Jest również niezwykle samolubny i mściwy. Biegle operuje językiem sarkazmu, natomiast sztukę kłamstwa opanował do stuprocentowej perfekcji. Posiada umiejętność ukrywania swych uczuć. Jest również wybitnym aktorem. Gdy czegoś pragnie, może zachowywać się, jak niewinny wilczek. Naprawdę jednak jego zachowanie jest nieprawdą, a w głębi duszy nadal będzie tym samym, cichym zabójcą. Urazę może przetrzymywać latami. Uwielbia widok oraz posmak krwi. Kocha walki. Wdawanie się w bójki oraz używanie przemocy sprawia mu wielką przyjemność. Posiada duże doświadczenie życiowe. Doskonale radzi sobie z przeszkodami i z łatwością pokonuje nawet najbardziej zaciętych przeciwników. Mało kto jest w stanie go przechytrzyć, doskonale planuje swoje ruchy, jak i przewiduje te przeciwnika. Sprawia wrażenie oschłego, bardzo ciężko jest go zranić czy urazić. Dysponuje niesłychaną siłą, która w parze z bystrością daje zabójczy efekt. Zmysł powonienia jest u niego niezwykle rozwinięty. Spowodowane jest to połowiczną ślepotą. Jest dobrze zbudowanym i umięśnionym wilkiem. Jest większy od przeciętnego przedstawiciela jego gatunku. Wysokość w kłębie wynosi 85 cm. Jego waga wynosi natomiast 70 kg. Posiada długie łapy umożliwiające pościg na długotrwałym dystansie. Ponadto ma świetną orientację w terenie, więc niemożliwe jest, by mógł się zgubić, nawet na obszarze, na którym nigdy wcześniej nie przebywał. Potrafi również doskonale pływać. Opanował do perfekcji polowanie w pojedynkę na dużą zwierzynę. Samotny jeleń nie ma przy nim najmniejszych szans.W swym dość długim już życiu poznał niemal każdą sztukę walki. Wszystkie opanował pierwszorzędnie. Podczas trwania swojego żywota stoczył oraz wygrał niezliczoną ilość pojedynków. Nigdy nie ocenia swego przeciwnika przedwcześnie. Wygląd może przecież o niczym nie świadczyć. Zawsze zachowuje się odważnie i dzielnie. Nienawidzi przez cały czas przebywać w jednym miejscu. Lubi podróżować. Nigdy się nie poddaje i niezmordowanie walczy o swoje. Zwykle trzyma się na uboczu. Nie lubi być w centrum uwagi. Zwierzynę łowną i osobniki swojego gatunku traktuje w ten sam sposób, więc nie zdziw się, jeżeli zaatakuje cię bez najmniejszego powodu. Trudno jest stworzyć z nim więzy. Odznacza się wielką nieufnością wobec nieznajomych. W stosunku do obcych jest chamski, wredny i agresywny. Jest zimny i bezwzględny. Niewiele jest w stanie wzbudzić jego litość. Zawsze dąży do celu. Trudno przemówić mu do rozsądku.
Aparycja: Wygląd jego nie zmienił się przez cały jego żywot. Czaszka pozbawiona skóry, niezwykle ostre kły służące do rozrywania stworzeń bliskich śmierci, których przeznaczenie zostało naznaczone w Piekle, lecz nie chciały się z tym pogodzić. Po zabiciu ich przez Abaddona Daemona von Devil'a nieszczęsne ich dusze i tak znalazły się w Piekle mimo ich woli. Futro ma kolor czarny, faktura chropowata, aczkolwiek niemal połowa ogona jest krwistoczerwona, jakby zabarwiona krwią. Boki tułowia rozszarpane i stale sączy się z nich krew, lecz nie wyryte przez istoty ziemskie lub pozaziemskie, tak wyglądał na początku i zawsze taki pozostanie. Pod szyją krwiste serce. Czyżby oznaka złamanej miłości? A skądże. Na szyi zaplątany jest łańcuch. Charakterystyczny jest brak oczu oraz czerwone pazury. Aczkolwiek brak oczu nie przeszkadza mu w postrzeganiu świata. Jak więc widzi? To tajemnica.
Historia: Jest tworem Lucyfera pomagającym mu w sprowadzaniu dusz do Piekła. Został stworzony kilkaset lat temu. Jego pierwszym zadaniem było wyłapanie rebeliantów, zamieszkujących w Piekle, którzy sprzeciwiali się Diabłu. Nadał mu jedne z najstraszliwszych mocy, które kiedykolwiek widział świat. Bez najmniejszego problemu poradził sobie z tym zadaniem. Złapał oraz przyprowadził przed oblicze Lucyfera wszystkich powstańców. Diabeł chcąc sprawdzić, jak poradzi sobie z przeciwnikami, na oczach wszystkich zebranych wokół tej sceny, rozkazał Death'owi ich zabić. Jak najboleśniej, by zginęli w męczarniach. W tym momencie przeszło Ci pewni przez myśl, co dzieje się z istotami, które trafiły już do piekła, a mają zostać ponownie zabici, nieprawdaż? Ich dusze znikają w nicości. Przestają istnieć. Czy nieistnienie jest gorsze od istnienia? Znacznie gorsze. Wygląda to tak, jak w śnie. Nad dalszym filozofowaniem niestety musisz "posiedzieć" sam. Death bez przymrużenia okiem, rozszarpał ich na strzępy. Od tamtej pory w Piekle nie wybuchały już zamieszki i powstania przeciwko Władcy Ciemności. Drugim zadaniem było sprowadzenie do Piekła niegodziwej duszy. Abaddon przeniósł się na powierzchnię pod postacią człowieka, by nie wzbudzać podejrzeń. Rozpoczął poszukiwania umierającej istoty. Gdy ją znalazł, bez najmniejszego problemu ją zabił. Dusza natomiast sama znalazła się w Piekle. Niestety podczas tego wydarzenia w najbliższej okolicy zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Światło latarń oraz to, które wydobywało się z budynków nagle zgasło. Zaczął wiać porywisty wiatr, a w pobliży słyszalne były odgłosy grzmotów. Można było usłyszeć również sfrustrowane ludzkie głosy. Wiele istot wyszło ze swych domostw. Niespodziewanie jednak człowiek ujrzał Death'a. Wskazał na niego, tym samym pokazując go innym ludziom. Nagle z nieba walnął piorun prosto w Abaddona, który runął jak głuchy na ziemię. Gdy się obudził, zewsząd otaczały go różnego rodzaju lasy, polany, rzeki oraz jeziora. Zdezorientowany, nie wiedział, jak znalazł się w tym miejscu. Być może wywieźli go tu ludzie, biorąc go za ziemskiego wilka. Postanowił zasmakować nowego życia.
Żywioł: Śmierć, Ciemność, Umysł
Moce:
~ Władza nad śmiercią/ciemnością - umie zabić każdą żywą istotę, gdy tylko tego zapragnie oraz na wiele sposobów, m.in. poprzez dotyk, wzrok lub umysł, używając tej mocy może również zmienić się w śmierć, przekupić ją oraz sprawić, by ominęła każdego lub go dopadła, w zależności od tego, kogo wybierze. Gdy jest śmiercią staje się nieporównywalnie silniejszy, szybszy, zwinniejszy oraz inteligentniejszy. Jest odporny na czarną magię. Nie może zostać opętany, nie działają na niego żadne tego typu zaklęcia.
~ Podróżowanie za pomocą cieni - wchodzi w jeden cień, tak jakby zapada się w wodę i wynurza z innego cienia w innym miejscu, może też nimi podróżować śledząc kogoś.
~ Zamiana w smoka ciemności - pod postacią smoka od początku głowy do czubka ogona mierzy 138 metrów, rozpiętość skrzydeł wynosi ok. 200 metrów. Podczas bycia smokiem może ziać czarnym ogniem, który jest milionkrotnie bardziej gorący od normalnego. Jako smok do perfekcji opanował czarną magię. Ponadto jego łusek nie przebije żadne ostrze.
~ Wkradanie się do czyjegoś umysłu - może wejść do myśli innych, poznać je, zmodyfikować lub całkowicie zniszczyć, a nawet spowodować ból pochodzący z umysłu, sam zaś posiada blokadę w umyśle, uniemożliwiającą przeprowadzanie na nim powyższych czynności.
~ Super siła - moc pozwalająca na bycie niewyobrażalnie silnym. Może użyć jej, kiedy tylko zapragnie.
~ Jad w ślinie - jeżeli cię ugryzie, najprawdopodobniej umrzesz w ciągu dwóch minut.
Stanowisko: Delta, Zabójca
Rodzina: Nie posiada.
Zauroczenie: Abaddon Daemon von Devil nie jest w nikim zauroczony.
Partner: Nie szuka
Zainteresowania/umiejętności: Walka
DomJaskinia na obrzeżach watahy
Przedmioty:
~ Silna trucizna
~ Miecz
~ Nóż
Inne: Nienawidzi swojego ludzkiego ciała. Uważa to za przekleństwo. Nie jest jego winą, że taki się urodził. Przemienia się niezwykle rzadko. Gdy staje się już człowiekiem, patrzy na siebie z obrzydzeniem. Ma swoje zdanie o ludziach. Uważa, że osobiniki gatunku człowieczego nie są przystosowane do zabijania (nie mają ostrych kłów, pazurów), zbyt wiele czasu przeznaczają na myślenie bądź zastanawianie się nad swoim życiem, zamiast działać. Często zdarza się im mieć wyrzuty sumienia, które zajmują w umyśle zbyt wiele miejsca. Ich uczucia są zbyt złożone, w porównaniu do wilczych. Trudno jest je zrozumieć. Nie znosi ludzkiego pożywienia. Nigdy go nie tknie.
Zdjęcia: Jako smok ciemności
Kontakt: Avie kitty (howrse)



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz